Μπορεί ο αναγνώστης να αγαπήσει έναν πανεπιστημιακό ως τέτοιο και ως άνθρωπο, διαβάζοντας ένα μονάχα του βιβλίο; Απαντώ πως ναι. Το βιβλίο του Δημήτρη Χρυσοχόου είναι σημαντικό για δύο λόγους: Πρώτον, σε μια εποχή αποσύνδεσης και αποξένωσης, επιλέγει να γράψει για αυτό που έχουμε εδώ και καιρό παραμελήσει, τον οριζόντιο, συνδετικό άξονα της πολιτικής. Δεύτερον, κατ\' επέκταση, μας υπενθυμίζει την ευθύνη της πολιτικής σκέψης: Ο πολιτικός στοχαστής δεν κρίνεται μόνο για όσα γράφει, αλλά ιδίως για όσα επιλέγει να γράψει.
Δημήτρης Ακριβούλης, Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Εκκινώντας από την ελληνική αρχαιότητα και την scientia civilis του Κικέρωνα και διανύοντας -με εξαντλητική τεκμηρίωση- την απόσταση έως τους σύγχρονους στοχαστές, το βιβλίο προσφέρει μία ολιστική προσέγγιση του συνομοσπονδιακού πολιτικού φαινομένου, στην πλειάδα των εκφάνσεών του καθ\' όλο το ιστορικό γίγνεσθαι. Τη συγκριτική επισκόπηση των ομοσπονδιακών πολιτειών συνοδεύει πλειάδα διεισδυτικών παρατηρήσεων, αναγκαίων για την κατανόηση των αντίστοιχων πολιτικών μορφωμάτων ανά τους αιώνες.
Αθηνά Αρ. Δημοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας του Δικαίου, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Στην Πολιτειολογία των ενώσεων ο Δημήτρης Χρυσοχόου επαναφέρει τον ηθικό στοχασμό στη μελέτη των πολιτικών σχέσεων. Χαρτογραφεί την πολιτεία βάσει του νέου επιστημολογικού παραδείγματος, με όρους πλουραλισμού, διακανονιστικότητας, ευπλαστότητας και απροσδιοριστίας. Υπερβαίνει ωστόσο τη διαδικαστική προσέγγιση αναδεικνύοντας ως αξιακό δομικό υλικό τις έννοιες της σπονδής και της φιλαλληλίας· συμφιλιώνει έτσι την κλασική πολιτειολογία με τη μετανεωτερική θεώρηση.
Νέδα Αθ. Κανελλοπούλου-Μαλούχου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών